هرگز عاشق نشو
میخوام همیشه کنارم باشی اما...هرگز عاشق نشو
میخوام همیشه کنارم باشی اما...آواره
اواره
بیچاره من که بعد تو اواره میشم
باورم نمیشه که رفتی از پیشم
رو زمین گشتم و من اما به سختی
اومدم بدیدنت اما تو رفتی
چاره ی درد من مرگم رسیده
اینجا حتی قبله ام صبرم نمیده
اومدم نذارم عشقتو ببازی
اما این رسمش نبود مهمان نوازی
میمیرم اگه از تو نشونی نمونه عزیزم
میسوزم تو نیای چشامو من به در میدوزم
میمیرم نگو رفتن من واست فرقی نداره
من میرم اما گریه نکن دیگه فایده نداره
میرم میرم میرم بدون وداع
میرم میرم میرم به خاطره ها
میرم میرم میرم خداحافظ
میرم میرم میرم بدونه وداع
میرم میرم میرم به خاطره ها
میرم میرم خداحافظ
بیچاره ام خسته ام چشم انتظارم
توی این پس کوچه ها تنها نذارم
نیستی از تاریکی شبها میترسم
بی وفا دارم توی سرما میلرزم
میترسم از غصه ها دووم نیارم
اخه هیچ نشونه ای از تو ندارم
اروم اروم دارم از غصه میمیرم
تو بگو نشونتو از کی بگیرم
تو بگو نشونتو ازکی بگیرم
میمیرم اگه از تو نشونی نمونه عزیزم
میسوزم تو نیای چشامو من به در میدوزم
میمیرم نگو رفتن من واست فرقی نداره
من میرم اما گریه نکن دیگه فایده نداره
میرم میرم
(تمام زندگیم اینه منو بغض و درو دیوار
چی مونده از تن خستم که میخواد بشینه این بار)
میرم میرم بدونه وداع
میرم میرم میرم به خاطره ها
میرم میرم خداحافظ
میرم میرم میرم بدونه وداع
میرم میرم میرم به خاطره ها
میرم میرم خداحافظ
میخواهم از خدا بنویسم
میخواهم از خدا بنویسم
تنها صدا صداست که باقی ست بگذار از صدا بنویسم
دلبستگی به خلق ندارم میخواهم از خدا بنویسم
میخواهم این دو روزه باقی گوشه نشین زلف تو باشم
بر صفه صفا بنشینم از بقعه بقا بنویسم
ازاد از خواص و عوامی از خود رها شوم به تمامی
تا چند با فریب نشینم تا چند از ریا بنویسم
من کیستم که دل به تو بندم بادا به سوی دوست برندم
تو کیستی که از تو بگویم اخر چرا تو را بنویسم
از بینشان این همه ماتم میمانم از چه چیز بگویم
از بی کجای این همه اندوه می مانم از کجا بنویسم
حالم خوش است و دوست ندارم دستی بروی دست گذارم
تنها همین به چله نشینم تنها همین به دعا بنویسم
از مهر و قهر او نبریدم میخواهم انچنان که شنیدم
از بیم و امید بگویم از خوف و از رجا بنویسم
میخواهم از همیشه رساتر از چند و چون راه بپرسم
میخواهم از چگونه بگویم میخواهم از چرا بنویسم
از شهر دود و شهوت و اهن رفتم به عصر اتش و شیون
فرصت نبود تا که بگویم فرصت نبود تا بنویسم
حالی بر ام سرم که از این پس سر از درون چاه بر ارم
هر شام از مدینه بگویم از ظهر کربلا بنویسم
من از بنده علی و رضایم بگذار تا به خویش بیایم
از حضرت علی(ع) بسرایم و از حضرت رضا(ع) بنویسم
میمیرم برات
میمیرم برات
نمیدونستی میمیرم بیتو بدون چشمات
رفتی از ورم
نمیدونستی که دلم بسته به سازه صدات
اروزومه که نمیدونستی میمیرم برات
نمیخوام بیای
نمیخوام میون تاریکی من تو حروم بشی
نمیخوام ازت
نمیخوام تا مثله یه شمع بسوزی برام تا تموم بشی
برو تا بزرگی میخوام که فقط ارزوم بشی
میمیرم برات
نمیدونستی میمیرم بیتو بدون چشات
رفتی از ورم
نمیدونستی که دلم بسته به ساز صدات
ارزومه که نمیدونستی که من میمیرم برات
میمیرم برات
عاشقم هنوز
نمیخواستی که بمونی یا بسوزی به ساز دلم
گفتی من میرم
تو میخواستی بری تا فرداها گل خوشکلم
برو راهی نیست تا فرداها
عذاب و گله ام
عذاب و گله ام
سفرت به خیر
اگه میری از اینجا تک و تنها تا یه شهر دور
برو که رفتن بدون ما میرسه به یه دنیا نور
برو که رفتن بدون ما میرسه به یه دنیا نور
به یه دنیا نور
سفرت به خیر
برو گر شکستی ز من میتونی دوباره بساز
از دلی شکسته نا امید و خسته تو باز غرور
از دلی شکسته ناامید و خسته تو باز غرور
تو بازم غرور
نمیخوام بیای
نمیخوام میون تاریکی من تو حروم بشی
نمیخوام ازت
نمیخوام مثله یه شمع بسوزی برام تا تمام بشی
برو تا بزرگی میخوام که فقط ارزوم بشی
ارزوم بشی
میمیرم برات
نمیدونستی که میمیرم بیتو بدون چشات
رفتی از ورم
نمیدونستی که دلم بسته به ساز صدات
ارزومه که نمیدونستی که
من میمیرم برات میمرم برات
پنجره
امده بودی مرهم باشی
برای زخم های پنجره
درد شدی اما
وسنگوار
زخمی برزخم هایش افزودی
پنجره
خسته از انبوه زخم ها
در هم شکستو
دلش برای همیشه
فرو ریخت
دستی
سنگی دیگر می اندازد
پنجره دل ندارد
که زخمی جدید بردارد.
